3. Prawdodziejka - Susan Dennard

Tytuł: Prawdodziejka

Autor: Susan Dennard

Wydawnictwo: Sine Qua Non

Rok wydania: 2016

Liczba stron: 396

Kategoria: fantastyka

Jest to jedna z tych książek, na które czekałam niecierpliwie aż uda mi się ją zdobyć. No i się udało. Do jej przeczytania zachęciły mnie wiele recenzji oraz ładna okładka, a na niej słowa Sarah J. Maas. Sam opis też wydaje się interesujący.

Safi i Isult to więzisiostry. Pierwsza jest Prawdodziejką, a druga Więzidziejką. Różnią się nie tylko magią, którą władają, ale także wyglądem i pochodzeniem. Ze względu na swoją wyjątkową magię Safi musi ją ukrywać, aby nie zostać wykorzystana w różnych intrygach. Ich jednym marzeniem jest wieść spokojne życie. Jednak wraz z Isult ciągle wpadają w kłopoty.

Muszę przyznać, że nie dałam rady przeczytać całej książki. Długo ją męczyłam, a mimo to nie byłam wstanie przeczytać ją w całości. Mimo, iż na początku wydawała się ciekawa, a później już było coraz gorzej. Czytałam wiele książek z kategorii fantastyki i uwielbiałam sposoby przedstawiania różnych światów. Jednak ciężko było się wczuć w jej klimat, a przedstawiony świat nie został dokładnie opisany, jak funkcjonuje, co było dość denerwujące zważywszy na rozkręcającą się akcję.

Autorka nie wyjaśniła, na czym polega między innymi: nici Więzi, tworzenie kamieni Więzi czy ich odcinanie (a jest ich znacznie więcej). Świat został przedstawiony tak nijak, zbyt mało informacji o magii, bogach czy o polityce. Poboczne wątki były dość nudne. Miałam nadzieję, że autorka wyjaśni także wiele innych kwestii związanych z magią jak, na czym polegało znaczenie „więziosiostry”.

Akcji w książce jest wiele. Od walki, ucieczki, balu, do znowu ucieczki i walki. Ciągle coś się dzieję. Wraz z akcją zostajemy bombardowani nowymi słowami, których znaczenia możemy sobie sami wymyślić. Sama historia mogła zostać przedstawiona tylko z perspektywy dziewczyn. 

Do Safi i Iseult nic nie mam, ale autorka mogła bardziej się skupić na nich. Bardzo spodobał mi się pomysł stworzenia dwóch bohaterek, które razem tworzą idealny duet. Natomiast pojawia się wiele innych bohaterów, o których tak naprawdę niewiele wiemy jak wyglądają. Dostajemy zbyt mało informacji, które nie pomagają nam w wyobrażeniu sobie danego bohatera.

Książka bardzo mnie zawiodła, pomimo wielu dobrych opinii. Pomysł na stworzenie takiego świata oraz akcji nie był zły, gorzej z jego napisaniem. „Prawdodziejka” jest jedną z niewielu książek, których nie dałam rady przeczytać. Gdzieś tam dalej w akcji podobno pojawia się wątek miłosny, ale widocznie nie dotrwałam do niego. Mimo, iż na początku widać pojawiające się znaki, co do pewnej pary. 

Podsumowując: Liczyłam na coś więcej. Świat ciekawy tylko szkoda, że nie został lepiej opisany. Dużo wątków, które zostały nie do końca omówione. Mało opisów na temat innych bohaterów. Jedynie, co mogę uznać za plus to przyjaźń pomiędzy Safi i Iseult.

Ocena: 1/5

Może znajdzie się ktoś, komu się spodobała ta książka ;)